10 najlepszych ciekawostek o niebie

Czasem jedno, czasem drugie . Orbita Księżyca jest eliptyczna i jego obserwowana średnica zmienia się w czasie o ok. 10%. Dzięki temu występują zarówno zaćmienia całkowite, jak i obrączkowe - podczas których słońce "wystaje" poza obręb Księżyca.

Krótkie, silne rozbłyski na niebie. Iridium to system 66 satelitów telekomunikacyjnych krążących wokół Ziemi. Już po ich wystrzeleniu okazało się, że ze względu swą budowę silnie odbijają świagło słoneczne, czego efektem są widoczne z Ziemi flary - trwające kilka sekund błyski na niebie. Satelita podczas przelotu może utworzyć na niebie silny błysk (flarę) o jasności nawet do –8m. Błyski o takiej jasności mogą być widoczne nawet w dzień. Są problemem dla astronomów – aparatura teleskopów może ulec uszkodzeniu, gdy w polu widzenia pojawi się tak jasny obiekt. Powstało kilka programów do przewidywania miejsc i czasu błysków.

Na północ. Sfera niebieska porusza się pozornie wokół ziemskiej osi obrotu. Zatem obiektyw skierowany był na północ - jeśli zdjęcie było robione na półkuli północnej, lub na południe - na półkuli południowej. Prawidłową odpowiedzią musi być jednak północ, gdyż tylko na północy znajduje się Gwiazda Polarna widoczna w centrum zdjęcia. Na niebie południowym nie ma żadnej jasnej gwiazdy w pobliżu ziemskiej osi obrotu.

Małe kropelki lub kryształki lodu. Aby doszło do iryzacji, warstwa chmury musi być tak cienka, by większość promieni słonecznych napotkała tylko pojedynczą kroplę bądź kryształek lodu. Kryształy lodu muszą być małe, większe produkują aureole.

6. Gwiazdozbiór okołobiegunowy to taki, który obserwowany z szerokości geograficznej obserwatora nigdy nie zachodzi. Mogą być one obserwowane o każdej porze roku. Gwiazdozbiorów okołobiegunowych dla polskiego obserwatora jest 6, są to: Cefeusz, Kasjopeja, Mała Niedźwiedzica, Smok, Wielka Niedźwiedzica, Żyrafa.

Zanieczyszczenia świetlnego nieba. Ze względu na różne formy tzw. zanieczyszczenia świetlnego, astronomowie stworzyli system opisujący wpływ światła na obserwację nieba. W 2001 roku amerykański astronom John E. Bortle opracował 9-stopniową skalę. Dzięki niej można się zorientować, w jakich warunkach przebiegła obserwacja astronomiczna.

Jesiennym. Pegaz (łac. Pegasus) to duży i wyraźny gwiazdozbiór leżący na północnej półkuli nieba, siódmy pod względem wielkości na niebie. Gwiazdy Alfa, Beta, Gamma Pegaza oraz Alfa Andromedy tworzą charakterystyczny asteryzm tzw. Wielki Kwadrat Pegaza. Najlepiej widać go od września do grudnia dlatego znany jest jako „kwadrat jesienny”. Najjaśniejsza gwiazda Pegaza to Enif.

Słońca. Korona – najbardziej zewnętrzna część atmosfery słonecznej, rozciągająca się miliony kilometrów od Słońca, najlepiej obserwowana podczas całkowitego zaćmienia Słońca.

Nadir (astronomia) punkt na sferze niebieskiej położony dokładnie naprzeciwko zenitu (czyli po drugiej stronie Ziemi). Znajduje się prostopadle pod horyzontem i jest najniżej położonym punktem sfery niebieskiej. Geometrycznie, jest to jeden z dwóch punktów na sferze niebieskiej, przeciętych przez lokalną oś pionu.

Właściwości gruntu Księżyca. Grunt Księżyca odbija więcej światła z powrotem w kierunku jego źródła, niż w innych kierunkach. Jest to właściwość rzadka na Ziemi, ale dość powszechna wśród skalistych ciał niebieskich.