Ku­li­na­ria 10 najtrudniejszych zagadek

Kurnik (ros. курник) – potrawa wschodnioeuropejska (rosyjska), duży pieróg z wytrawnym nadzieniem. Typowy kurnik ma charakterystyczny kształt okrągłej kopuły. Faszerowany jest mięsem z kury lub indyka, borowikami, ugotowaną na sypko kaszą lub ryżem, jajkami na twardo. XIX-wieczne rosyjskie kurniki bywały tak pokaźne, że starczały całej rodzinie na kilka dni. Jako pierogi weselne kurniki występowały także w kuchni polskiej. Według przekazów pisemnych, danie to gościło nawet na carskim stole.

Skład oślego mleka w najwyższym stopniu spośród wszystkich zwierzęcych mlek przypomina ludzkie. Mowa tu zarówno o zawartości laktozy, profilu białek oraz odczynie pH. Do XIX wieku w Anglii mleko ośle było cenionym substytutem mleka matki.Także starożytni Grecy i Rzymianie karmili nim swoje dzieci, a Hipokrates uważał je za cudowny nektar. W przeciwieństwie do mleka krowiego czy koziego, mleka oślicy nie poddaje się pasteryzacji. Nie zawiera ono bowiem żadnych bakterii i nadaje się bezpośrednio do spożycia.

Winegret to sałatka warzywna znana w kuchni rosyjskiej i ukraińskiej, jej podstawą są ugotowane buraki. Sałatka winegret jest przyrządzana z ugotowanych buraków, ziemniaków i marchwi, dodaje się posiekaną drobno cebulę, kiszoną kapustę i kiszone lub konserwowe ogórki. Całość jest zakwaszana octem, od którego pochodzi nazwa sałatki. kuchni polskiej sałatka winegret była popularna na tzw. Kresach Wschodnich, a spopularyzowało ją podawanie w lwowskich restauracjach jako przystawki lub samodzielnego dania.

Archidendron jiringa (język sundajski: jengkol, według starszej ortografii djengkol; język malajski: jering) to gatunek drzewa z rodziny bobowatych, pochodzące z Azji Południowo-Wschodniej. Owoce (strąki) stanowią popularny składnik kuchni indonezyjskiej i malajskiej. Nasiona są lekko toksyczne ze względu na zawartość nierozkładalnego w organizmie kwasu djenkolowego. Spożycie może prowadzić niekiedy do ostrej niewydolności nerek, nazywanej djenkolizmem. Owoce i liście wykorzystywane są w medycynie ludowej.

Homarzec, nerczan gatunek skorupiaka z rzędu dziesięcionogów. Ma duże znaczenie gospodarcze, jest poławiany i konsumowany ze względu na ceniony smak mięsa.

Georges Auguste Escoffier (1846 - 1935) to francuski szef kuchni, reformator klasycznej kuchni francuskiej, autor książek kucharskich. Pracował m.in. dla Césara Ritza w jego restauracjach hotelowych. Bardzo duże znaczenie w tworzeniu swoich potraw przywiązywał do jaj (jedna z jego książek zawiera aż 546 przepisów na potrawy przyrządzone z użyciem tego surowca). Był autorem m.in. książki kucharskiej Le guide culinaire - jednej z podstaw kuchni francuskiej w jej klasycznym nurcie.

Kapsalon to holenderskie danie typu fast food. Składaja się z frytek, szoarmy i warstwy sera gouda, zapiekanych do momentu roztopienia sera, a następnie pokrytych warstwą sałatki. Nazwa kapsalon w języku niderlandzkim oznacza dosłownie salon fryzjerski. Danie zostało wymyślone w 2003 roku przez Nathaniëla Gomesa (pseudonim Tati) – fryzjera z Rotterdamu, który we współpracy z położoną niedaleko jego salonu restauracją serwującą szoarmę.

Przytulia właściwa (Galium verum L.) to gatunek rośliny wieloletniej znany też jako przytulia żółta. Jest szeroko rozprzestrzeniony w Europie, Azji i Afryce Północnej. W Polsce jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Dawniej stosowana wymiennie zamiast podpuszczki przy produkcji serów podpuszczkowych. Obecnie wciąż wykorzystywana przy wyrobie angielskiego sera Gloucester.

Ta oryginalna pizza jest szwedzkim wynalazkiem. Obowiązkowe składniki tego przysmaku to banany i przyprawa curry, często z dodatkiem mięsa drobiowego lub szynki, orzeszków ziemnych i ananasa.

Ouarka jest rodzajem cienkiego jak papier, elastycznego ciasta, charakterystycznego dla kuchni Maghrebu, zwłaszcza popularnego w Maroku. Ouarkę zwykle napełnia się różnego rodzaju farszami, następnie zwija bądź składa i smaży krótko we wrzącej oliwie, co nadaje jej chrupiącą konsystencję. Przyrządzaniem tego ciasta zajmują się wyspecjalizowane warsztaty rzemieślnicze. Stanowi podstawę do dania marokańskiego o nazwie bastela.