Zakony ry­cer­skie najtrudniejsze zagadki

Zakon dwukrotnie stawał wobec zakazu działalności. Jako pierwszy w 1809 dokonał tego Napoleon, po raz drugi w 1938 roku po Anschlusie Austrii naziści zakazali funkcjonowania Zakonu, który jednak przetrwał we Włoszech i istnieje do dziś, choć już nie w postaci zakonu rycerskiego.

Pieczęć templariuszy nosiła napis: SIGILLUM MILITUM CHRISTI - Pieczęć Wojowników Chrystusa. Przedstawiała ona dwóch uzbrojonych rycerzy na jednym koniu. Nie wiadomo jakie było jej znaczenie, istnieją na ten temat trzy hipotezy. Jedna z nich mówi, że przedstawienie dwóch jeźdźców na jednym koniu mogło oznaczać ślub ubóstwa przy wejściu do zakonu. Inna wskazuje na symbol ducha braterstwa, a kolejna, że ci dwaj rycerze są jedną osobą - raz jako wojownik i raz jako mnich.

Reguła łacińska składała się z siedemdziesięciu dwóch artykułów, które omawiały obowiązki religijne i wojskowe braci, porządek dnia zakonnego, doczesnych własności braci, hierarchii zakonu i posłuszeństwa. Templariusze średniowieczny, katolicki zakon rycerski, działający od XII do XIV wieku.

Obecną siedzibą zakonu jest dom zakonny w Wiedniu przy Singerstraße 7, obok archikatedry św. Szczepana. Współczesny zakon składa się z czterech gałęzi: braci zakonnych (kapłanów (ojców). Członkowie zakonu noszą strój zgodny z gałęzią do której należą. Nowicjusze zakonu przywdziewają czarną sutannę przepasaną pasem oraz czarny płaszcz. Zakon powstał w XI w. i był jednym z trzech największych chrześcijańskich zakonów rycerskich.