To­po­gra­fia Marsa najtrudniejsze zagadki

Marsjański obszar Cydonia stał się znany, gdy 25 lipca 1976 został po raz pierwszy sfotografowany przez przelatującą 1860 km nad jego powierzchnią sondę Viking 1. 6 dni później opublikowało zdjęcia w prasie. Wtedy zauważono długą na 3 kilometry i wysoką na 240 metrów strukturę geologiczną, którą media powiązały z wizerunkiem ludzkiej twarzy. Późniejsze zdjęcia wykonane z orbitera Mars Global Surveyor nie były już jednak tak przekonujące.

Valles Marineris największy kanion Marsa ma długość ok. 5000 km, szerokość ok. 200 km i głębokość ok. 5-8 km (miejscami do 11 km). Pochodzenie Valles Marineris pozostaje nieznane, choć dominuje hipoteza, że to pęknięcie powstało miliardy lat temu podczas stygnięcia planety. Jest to największy kanion w Układzie Słonecznym.

Planum Boreum (łac. Równina północna) – równina na północnej półkuli Marsa. Obszar ten ma średnicę około 355 km i rozciąga się od 80,6° do 90,00° szerokości północnej oraz od 0° do 360° długości zachodniej. Centrum Planum Boreum znajduje się na ♂ 87,32°N 305,04°W.