Wojna Se­ce­syj­na najtrudniejsze zagadki

Thomas Jonathan Jackson, pseud. „Stonewall” to konfederacki generał w wojnie secesyjnej. Najbardziej znany dowódca Południa po generale Robercie E. Lee. Brał udział w kampanii w dolinie Shenandoah jako dowódca korpusu Armii Północnej Wirginii w 1862 oraz w bitwach nad Bull Run, Antietam i Fredericksburg. Historycy wojskowi uważają Jacksona za jednego z bardziej uzdolnionych przywódców w historii USA.

Jefferson Finis Davis (1808-1889) to amerykański wojskowy i polityk. Po wybuchu w 1861 r. wojny secesyjnej Davis został wybrany na 6-letnią kadencję jako jedyny prezydent Skonfederowanych Stanów Ameryki. Państwo to powstało w wyniku secesji części południowych stanów USA i istniało w latach 1861-1865. Po zwycięstwie Unii w wojnie secesyjnej spędził dwa lata w areszcie.

Wojna secesyjna – wojna, która toczyła się w latach 1861–1865 w Stanach Zjednoczonych Ameryki, pomiędzy stanami wchodzącymi w skład Stanów Zjednoczonych (tzw. Zapoczątkowało ją ostrzelanie Fortu Sumter w zatoce Charleston w Karolinie Południowej przez konfederatów 12 kwietnia 1861 roku.

Harriet Tubman (ok.1822-1913) to afroamerykańska abolicjonistka, zbiegła niewolnica, działaczka w ramach Underground Railroad, kombatant zbrojny i zwiadowca w armii Unii podczas wojny secesyjnej, pierwsza kobieta-przywódca zbrojnej wyprawy tej wojny: która uwolniła ponad 700 niewolników. Była aktywna w ruchu na rzecz praw wyborczych kobiet. Po jej śmierci w 1913 roku stała się ikoną amerykańskiej odwagi i wolności.

Wojna secesyjna – wojna, która toczyła się w latach 1861–1865 w Stanach Zjednoczonych Ameryki, pomiędzy stanami wchodzącymi w skład Stanów Zjednoczonych (tzw. Unią lub „Północą”) i Skonfederowanymi Stanami Ameryki (tzw. Konfederacją lub „Południem”), które wystąpiły z Unii. Nazwa „wojna secesyjna” pochodzi od secesji (odłączenia się) stanów skonfederowanych od Unii.

Bitwa w zatoce Hampton Roads to bitwa morska stoczona przez okręty Unii i Konfederacji podczas wojny secesyjnej w USA, rozegrana w dniach 8–9 marca 1862 roku. Była pierwszym starciem okrętów pancernych (jeszcze nie pancerników) i udowodniła bezsprzeczną ich przewagę nad jednostkami nieopancerzonymi. Zarazem, pokazała, że ówczesne działa nie są jeszcze w stanie skutecznie zwalczać okrętów pancernych. Bitwa ta wskazała większości flot świata nowe kierunki rozwoju. Starcie „Monitora” i „Virginii” wywołało wśród inżynierów dyskusję na temat koncepcji budowy okrętów pancernych.

Szarża Picketta to nakazane przez generała Roberta E. Lee uderzenia formacji piechoty Armii Konfederacji (CSA) na pozycje obronne Armii Unii 3 lipca 1863 roku, ostatniego dnia bitwy pod Gettysburgiem. Nazwę zawdzięcza gen-maj. George’owi Pickettowi, jednemu z trzech konfederackich generałów, którzy dowodzili natarciem. Konfederaci zostali odparci, ponosząc ponad 50-procentowe straty i przegrali najkrwawszą bitwę wojny secesyjnej.