Pytania o filozofii

Epiktet, grecko-rzymski filozof, jeden z reprezentantów stoicyzmu. Uczeń Musoniusza Rufusa. Był wyzwoleńcem. Wywarł wpływ na Marka Aureliusza.

Seneka Młodszy (4 p.n.e. – 65 r. n.e). W 49 r. n.e. Agrypina uczyniła go wychowawcą swego syna. Po śmierci Klaudiusza w 54 r. n.e Seneka stał się wraz z prefektem Burrusem jednym z głównych doradców młodego, wówczas zaledwie 17-letniego Nerona. Curriculum nie obejmowało filozofii.

Heraklit z Efezu (ur. ok. 540 p.n.e., zm. ok. 480 p.n.e.) – presokratyczny filozof grecki, zaliczany do jońskich filozofów przyrody, Nazywany był „Ciemnym” (stgr. ὁ Σκοτεινός ho Skoteinos) oraz „Płaczącym Filozofem” ze względu na wariabilistyczną koncepcję świata i człowieka, trudny do zrozumienia styl piśmiennictwa oraz samotne życie, które prowadził.

Adhibe rationem difficultatibus - łacińskie tłumaczenie powyższego cytatu. Seneka Młodszy (właściwie Lucius Annaeus Seneca, ur. 4 p.n.e. w Kordobie, zm. 65 r. n.e.) jest autorem tego zdania. Był on m.in. wychowawcą cesarza Nerona (37 r. - 68 r.), jego filozofia wywarła duży wpływ na chrześcijaństwo.

Protagoras ze swoimi poglądami wzbudzał wiele kontrowersji w Atenach. Głosił on wraz ze swoim najważniejszym zapisanym zdaniem relatywizm poznawczy. Za swój ateizm został prawdopodobnie skazany na wyrzucenie ze społeczności Ateńskiej.

Dante Alighieri jedno z jego słynnych cytatów. Dante Alighieri (ur. w maju lub czerwcu 1265, zm. 13. lub 14 września 1321) - wybitny poeta włoski, protoplasta humanizmu, żyjący w średniowieczu. Także filozof, polityk i kodyfikator języka włoskiego. Najbardziej znanym utworem Dantego jest Boska komedia.

Marek Aureliusz był jednym z najwybitniejszych i najlepiej wykształconych cesarzy rzymskich. Prowadził skromne, spokojne życie, zgodne z surowymi zasadami stoickimi. Znany jest z dzieła pt. "Rozmyślania", który po dziś dzień stanowi podstawową lekturę wielu stoików.

Empedokles z Akragas (ur. ok. 494, zm. ok. 434 p.n.e.) to starożytny poeta, filozof, uzdrowiciel. Twórca koncepcji czterech żywiołów. Wiele wędrował po macierzystej Grecji, nauczając i lecząc. Uchodził za cudotwórcę, gdyż uwolnił miasto Selinunt od febry, osuszając okoliczne bagna. Empedokles jako pierwszy sformułował tezę o skończoności prędkości światła, uzasadniając ją rozumowaniem, iż skoro światło polega na ruchu, to do rozchodzenia się wymaga czasu.

Pięcioksiąg konfucjański to zestaw pięciu ksiąg klasycznych w Chinach. Ich autorstwo tradycja przypisuje Konfucjuszowi, jednak z ustaleń sinologów wynika, iż pierwsze trzy księgi powstały jeszcze przed Konfucjuszem. W skład Pięcioksięgu konfucjańskiego wchodzą: Księga Przemian (Yijing), Księga Pieśni (Shijing), Księga Rytuałów (Liji), Księga Dokumentów (Shujing), Kronika Wiosen i Jesieni (Chunqiu). Pierwotnie istniała jeszcze szósta księga – Księga Muzyki (Yuejing), która zaginęła pod koniec panowania dynastii Zhou.

W Tuskulankach Cyceron omawiał zagadnienia szczęścia człowieka. Dzieło to, było pochwałą potęgi ludzkiego rozumu, który potrafi zapanować nad namiętnościami, bólem czy strachem przed śmiercią. Przez wieki były jedną z najbardziej znanych i cytowanych prac Cycerona. Zalecane w europejskich szkołach i uczelniach, stały się jednym z podstawowych źródeł europejskiej etyki poprzez swój uniwersalny charakter zarówno teistycznej, jak i ateistycznej