Pytania o historii Portugalii

Luzytania, starożytna prowincja rzymska, która znajdowała się na Półwyspie Iberyjskim i obejmowała obszar obecnej Portugalii na południe od Duero i południowo-zachodnią część Hiszpanii.

Bartolomeu Dias nazwał go pierwotnie "Przylądkiem Burz" (Cabo das Tormentas) podczas swej podróży, w trakcie której musiał w tych okolicach zawrócić do Portugalii. Dopiero później król Portugalii Jan II nazwał go Przylądkiem Dobrej Nadziei, licząc, że otwiera on morską drogę na wschód - co potwierdziła później wyprawa Vasco da Gamy.

Przydomek króla kojarzy się z epoką wielkich odkryć geograficznych, jednak żył on dużo wcześniej, a przydomek zyskał od zaludniania niezamieszkałych obszarów samej Portugalii. Podczas swojego panowania od roku 1185 do 1211 sprowadził do północnej Portugalii wielu osadników flamandzkich i burgundzkich, przyczyniając się znacznie do podniesiena poziomu rozwoju kraju (w tym kulturowego i handlowego).

Henryk Żeglarz był 3 synem Jana I, króla Portugalii. Był zafascynowany Afryką, której wybrzeża odkrywała jego flota. Marzył też o odnalezieniu mitycznego królestwa Króla Jana. Pod jego kierunkiem Portugalczycy opracowali karawelę - nowy, szybki typ okrętu, którym można było pływać wiele dni z dala od lądu.

29 listopada 1807, w obliczu nacierających wojsk napoleońskich, władająca Portugalią rodzina Braganza ewakuowała się razem z całym swoim dworem do Rio de Janeiro. Przez trzynaście lat Rio funkcjonowało jako stolica Królestwa Portugalii.

Klasztor został zrujnowany w 1755 podczas wielkiego trzęsienia ziemi, które zniszczyło miasto, spowodowało śmierć około 100,000 jego mieszkańców, a także zastopowało kolonialne ambicje Portugalii. Kościół pozostał nieodrestaurowany na pamiątkę tej tragedii.