Pytania o okrętach podwodnych

Taktyka wilczych stad polegała na zniszczeniu żeglugi morskiej przeciwnika, której podstawową cechą jest skoordynowany atak dwóch lub większej liczby okrętów podwodnych na jednostkę bądź grupę jednostek morskich przeciwnika.

Heino von Heimburg, niemiecki dowódca okrętów podwodnych Kaiserliche Marine podczas I wojny światowej. Do dnia dzisiejszego dzierży miano najskuteczniejszego z dowódców okrętów podwodnych w historii w zakresie zwalczania okrętów podwodnych, zatapiając łącznie cztery jednostki tej klasy; kolejno „Medusy”, E7, E20 i „Ariane”,

Chrapy pozwalają na doprowadzanie do okrętu zanurzonego na małą głębokość (zazwyczaj głębokość peryskopową) powietrza niezbędnego do pracy silników spalinowych. Silniki te mogą wtedy pracować dla napędzania okrętu i pozwalają na długotrwałe pływanie w niewielkim zanurzeniu. Chrapy składają się z długiego przewodu powietrznego i głowicy, która wystaje ponad powierzchnię wody. Pierwszym okrętem wyposażonym w eksperymentalne chrapy był U-58.

Z działaniami tego okrętu wiąże się dwukrotna próba podpalenia kompleksów leśnych w amerykańskim stanie Oregon we wrześniu 1942 roku, przez zrzucenie bomb zapalających z wodnosamolotu , katapultowanego z japońskiego okrętu . Były to jedyne naloty lotnicze na kontynentalną część Stanów Zjednoczonych w okresie II wojny światowej.

Był pierwszym obywatelem Ameryki, który zniszczył cały konwój statków, dowodząc okrętem podwodnym.