Shintō - pytania

Ema – tabliczka wotywna, ofiarowana w japońskich chramach shintō. W języku japońskim słowo ema zapisuje się dwoma znakami kanji o znaczeniu: „obraz” (絵) i „koń” (馬). Nazwa pochodzi z czasów, kiedy ofiarowywano chramom żywe konie. Obecnie na tabliczkach ema (bardzo różnego kształtu) mogą widnieć różne symbole, znaki zodiaku chińskiego.

Shintō tradycyjna, rodzima religia Japonii oparta na mitologii japońskiej, charakteryzująca się politeizmem oraz różnorodnością przejawów i kultów m.in. animizmu i szamanizmu. Shintō nie ma założyciela, wspólnego kanonu, organizacji, świętych ksiąg, nawet koncepcji nawrócenia religijnego. Najważniejsze jest natomiast zachowanie równowagi i harmonii między światem bogów, naturą i człowiekiem.

Oni złe duchy, demony, diabły występujące w religii shintō i japońskim folklorze, utożsamiane z chorobami, klęskami i nieszczęściem. Stanowią jeden z rodzajów yōkai – nadprzyrodzonych istot.

Tengu niebiańskie psy – mityczne istoty, występujące w japońskim folklorze, sztuce, teatrze i literaturze. Jedne z najbardziej znanych yōkai (duchów – potworów), niekiedy czczone jako kami w religii shintō.