Pytania o srebrze

Dawniej argyria (srebrzyca) dotyczyła członków królewskich rodów w Europie i arystokracji, która od stałego używania srebrnej zastawy i sztućców miała lekko niebieskawą skórę (podobno stąd określenie „błękitna krew”). Obecnie srebrzyca występuje bardzo rzadko i dotyczy osób mających bezpośredni kontakt ze srebrem.

Łut, który tak jak karat dla stopów złota, był miarą próby srebra, zaczął tracić swoje znaczenie wraz z końcem bimetalizmu, kiedy to waluty krajowe przestały opierać się na srebrze, przechodząc w całości na złoto. Odtąd zawartość srebra w stopie podawana jest w promilach, choć nawet dziś używane w jubilerstwie stopy srebra bardzo często mają próbę łutową. Czyste srebro było 16-łutowe.

Łacińska nazwa srebra to "argentum", stąd symbol Ag. S to symbol chemiczny siarki, Si - krzemu, Au - złota.

Perforowane płaskie łyżki używane są do rozpuszczenia kostki cukru w absyncie, co stanowi tradycyjny sposób jego podawania. Absynt zawiera halucynogenny piołun i przez wiele lat był nielegalny - a przez to drogi i owiany mgiełką tajemnicy. Towarzyszyły mu specjalne ceremoniały przyrządzania, a srebrne łyżki do dziś osiągają zawrotne ceny.

Srebro było powszechnym środkiem płatniczym w Europie przez niemal całą jej historię - od czasów Aleksandra Wielkiego aż do XX wieku.