Pytania o ziołach

W owocach rokitnika nie występuje askorbinaza i witamina C dobrze zachowuje się w nich po zbiorze, wysuszeniu i przetworzeniu.

Pu-erh – gatunek herbaty, w Polsce zaliczany do herbat czerwonych (w Chinach zaś do "czarnych", gdyż Chińczycy dzielą herbaty według koloru naparu, a nie suszu, jak Europejczycy), uprawiany w Chinach. Uprawiana w Chinach od ponad 1700 lat. Ojczyzną pu-erh jest region Pu’er w prowincji Junnan na południu Chin. Pochodzi z tej samej rośliny co herbata czarna.

Fenkuł włoski, koper włoski, koper. Gatunek rośliny dwuletniej, czasem byliny, zaliczany do rodziny selerowatych. Gatunek jest bardzo zmienny (dwa podgatunki z kilkoma odmianami), uważany za jedynego przedstawiciela rodzaju fenkuł.

Ruta zwyczajna obecnie, poza Antarktydą, występuje na wszystkich kontynentach i na wielu wyspach. Na Litwie i w Polsce ruta uważana była za symbol czystości i dziewictwa. Przysłowie o sianiu ruty oznaczało staropanieństwo. Anglii natomiast ruta symbolizowała dawniej żal po utraconym dziewictwie. Żydzi płacili świątyni podatek (dziesięcinę) m.in. również dostawami ruty. W Polsce dawniejistniało dawniej wierzono, że Ruta ma moc odwracania czarów i odpędzania zła.

Gojnik (Sideritis L.) to rodzaj roślin należących do rodziny jasnotowatych. Należy do niego ok. 100 gatunków. W antycznej Grecji napar z gojnika był podawany rannym żołnierzom, aby przyspieszyć gojenie ran. Regularne picie naparu jest stosowane dla poprawy funkcjonowania mózgu, szczególnie w zaburzeniach pamięci. W Grecji współczesnej zaparzany jest gatunek Sideritis raeseri, którego napar zwany jest tu „górską herbatą”.

Pesto zielony sos pochodzący z Genui (Liguria) we Włoszech, którego głównym składnikiem jest bazylia. Serwowany do pieczywa, makaronu (tradycyjnie do bavette zwanego również linguine lub trenette oraz do trofie. Sprzedawany jest głównie w postaci świeżej, na wagę lub w małych słoiczkach.

Perz właściwy (Elymus repens) to wieloletnia roślina należąca do rodziny wiechlinowatych. Perz jest odporny na zmienne warunki pogodowe i sąsiadującą roślinność. Nie posiada też żadnych specjalnych wymagań jeśli chodzi o glebę. Ma przyjemny zapach i słodki smak. Największe właściwości lecznicze wykazuje kłącze wykopane bardzo wczesną wiosną lub jesienią. Podczas I wojny światowej w Niemczech mielone kłącze perzu było dodatkiem stosowanym przy wyrobie chleba, a także piwa. Pisali o nim min. Pliniusz Starszy i Pedanios Dioskurydes.

Nazwa witanii ospałej (witania somnifera) wywodzi się od końskiego zapachu który wydziela jej świeży korzeń. Jest od tysięcy lat stosowana w medycynie ajurwedyjskiej. Dorasta do 150 cm wysokości. Jej głównymi leczniczymi składnikami są tzw. witanolidy. Ashwagandha usprawnia pracę mózgu, redukuje silny stres i lęki (pobudza receptory GABA, co powoduje hamowanie produkcji kortykoliberyny - CRH), zwalcza chorobę Alzheimera dzięki niszczeniu cząstek beta-amyloidu i hamowaniu enzymu rozkładającego acetylocholinę. Wzmacnia też odporność i zapobiega nowotworom.

Badian - anyż. Z owoców i pędów destyluje się olejek anyżowy dodawany do likierów. Owoce jako przyprawa stosowane były zwłaszcza w kuchni holenderskiej. Kora i owoce badianu japońskiego używane są w Japonii i Korei jako kadzidło, a roślina sadzona jest przy świątyniach i na cmentarzach.

Chartreuse to likier oparty na destylacie winnym i ekstraktach ze 130 różnych ziół. Jego nazwa pochodzi od klasztoru kartuzów La Grande Chartreuse w okolicach Grenoble.