Pytania o ekologii

Grąd – wielogatunkowy i wielowarstwowy las liściasty zazwyczaj z przewagą grabów i dębów oraz z udziałem różnych innych gatunków. Ze względu na to, że wykształcają się na siedliskach żyznych, zostały w ogromnej większości zniszczone i zajęte przez grunty rolne lub zdegradowane z powodu uprawy drzew iglastych.

Makia. Śródziemnomorska formacja roślinna złożona z krzewów kształtująca się zwykle wtórnie w miejscach po usuniętych lasach twardolistnych, głównie dębowych, rzadziej sosnowych i cyprysowych. Makia w zależności od warunków siedliskowych bywa luźna lub gęsta, niska .

U przeżuwaczy bezoar (strutka) to kulisty twór powstający w żołądkach (czepcu i żwaczu) przez nagromadzenie niestrawionych resztek pokarmu oraz włókien roślinnych i włosów (sierści), zwłaszcza zlizywanych przez zwierzę podczas linienia. Zwykle ma wielkość orzecha, przy większej ilości lub rozmiarze może wywołać u zwierzęcia niedrożność układu pokarmowego.

W owocach rokitnika nie występuje askorbinaza i witamina C dobrze zachowuje się w nich po zbiorze, wysuszeniu i przetworzeniu.

Rozród popielic szarych jest uzależniony od obfitości pożywienia. W latach, kiedy dominujący gatunek drzewa (buk, dąb lub grab) nie owocuje, popielice praktycznie nie przystępują do rozrodu. Wówczas wzbudzają się ze snu zimowego później (początek czerwca), zaś zasypiają już we wrześniu.

Jest to stan kontrolowanego obniżenia temperatury ciała przez zwierzęta stałocieplne. Wraz z obniżeniem temperatury ciała spowalniana jest praca serca oraz większość innych czynności fizjologicznych. Mianem torporu określa się zazwyczaj krótkotrwałe okresy obniżenia temperatury ciała, trwające od kilku godzin do kilku dni

Błękitna Flaga – nazwa programu wdrażanego przez organizację pozarządową – Fundację na rzecz Edukacji Ekologicznej. Program Błękitnej Flagi wystartował w 1987 r. Pomysł programu powstał we Francji w 1985 roku.

Otulina – wydzielony obszar ochronny wokół chronionego przyrodniczo terenu (zazwyczaj parków narodowych i krajobrazowych), zabezpieczający go przed zagrożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka.

Zoofag, mięsożerca – gatunek zwierzęcia lub rośliny odżywiający się żywymi lub martwymi tkankami zwierzęcymi. Wśród zoofagów wyróżnia się drapieżniki, padlinożerców oraz pasożyty. Zoofagia (z gr. zōon – zwierzę, phageín – jeść) albo mięsożerność to sposób odżywiania zwierząt lub roślin.

Katastrofa ekologiczna, która miała miejsce od czerwca do sierpnia 1858 roku w Londynie. Jej bezpośrednią przyczyną były utrzymujące się przez długi czas wyjątkowo wysokie temperatury, które doprowadziły do spadku poziomu wody w Tamizie i odsłonięcia zalegających w niej nieczystości pochodzących z nieefektywnego miejskiego systemu kanalizacyjnego. Ścieki zaczęły się pod wpływem gorąca rozkładać i wydzielać ostry, nieprzyjemny zapach. Smród uniemożliwiał przez kilka miesięcy sprawne funkcjonowanie Parlamentu i wielu innych instytucji.