Historia Śląska - pytania

Ciało poległego Henryka zostało obrabowane i pozbawione głowy, którą najeźdźcy zatknęli na włócznię i obnosili pod murami obleganej Legnicy, chcąc skłonić obrońców do poddania miasta. Księżna Anna Przemyślidka rozpoznała jednak ciało męża dzięki temu, że w lewej stopie miał 6 palców.

W czasach Anonima nie było stałej stolicy Królestwa. Władca przenosił się z drużyną i dworem z grodu do grodu. Wg Galla Anonima głównymi siedzibami księcia były właśnie Wrocław, Kraków i Sandomierz. Co ciekawe Krzywousty został pochowany obok swego ojca, Władysława Hermana w jeszcze innym grodzie, Płocku.

Georg IV Wilhelm czy też Jerzy IV Wilhelm - jego dwór był niemieckojęzyczny - książę Brzegu, Wołowa i Legnicy zmarł w 1675 jako ostatni władca z dynastii Piastów. W prostej linii był 25. męskim potomkiem Mieszka I. Co ciekawe jego ojciec chciał kandydować w elekcji do tronu Rzeczpospolitej i pierwotnie zamierzał nadać synowi imię Piast, aby podkreślić swoje prawa do tronu.

Okrzyk ten, który dzisiaj brzmiałby "Uciekajcie, uciekajcie", przypisywany jest sabotażyście, który w bitwie z Mongołami pod Legnicą, wywołał popłoch wśród początkowo przeważających w bitwie ciężkozbrojnych Polaków. Widząc odwrót hufca opolskiego, dowodzący Henryk Pobożny wykrzyknął: Gorze nam się stało!

Według wielu historyków wybuch I powstania śląskiego nastąpił w Paprocanach, w nocy z 16 na 17 sierpnia 1919.

I powstanie śląskie – od 16 sierpnia do 24 sierpnia 1919 r. II powstanie śląskie – od 19/20 sierpnia do 25 sierpnia 1920 r. III powstanie śląskie – od 2/3 maja (już po plebiscycie) do 5 lipca 1921 r. Powstania zakończyły się zwycięstwem, część Śląska przyłączono do Polski.

Najstarszą linią na terenie Polski jest linia Wrocław-Oława, będąca zaczątkiem Kolei Górnośląskiej, inaugurowana 22 maja 1842 r. przez pociąg Silesia.

Śląsk był dla Królestwa Prus Fryderyka II na tyle istotną zdobyczą, że krótko po jego odebraniu Habsburgom w 1741 Wrocław został podniesiony do 3 stolicy państwa obok Królewca i Berlina. Oficjalna nazwa miasta brzmiała Królewskie Stołeczne i Rezydencjalne Miasto Wrocław (niem. Königliche Haupt- und Residenzstadt Breslau).

Choć to zaskakujące w wyniku rozbicia dzielnicowego Śląsk wypadł na długo z polskiej orbity politycznej i choć przez chwilę (1469-1490) był częścią Królestwa Węgier, nigdy nie był w granicach I Rzeczpospolitej. Granica śląsko-małopolska trwała bez zmian od 1494 do końca I wojny światowej.

Wrocław posiadał książęcy przywilej mili piwnej, który stanowił lokalny monopol na warzenie i wyszynk piwa. W 1380 pachołkowie miejscy egzekwując prawo skonfiskowali kanonikom transport piwa ze Świdnicy, co sprowadziło na miasto karę. Interdyktu nie zniesiono nawet podczas wizyty króla Wacława IV, który urażony pozwolił mieszczanom splądrować domy kleru.