Pytania o malarstwie

Elekcja Stanisława Augusta – obraz olejny namalowany przez włoskiego malarza Bernarda Bellotta zwanego Canalettem w 1778, znajdujący się wraz z 22 innymi obrazami Bellotta w Przedpokoju Senatorskim zwanym Salą Canaletta w Zamku Królewskim w Warszawie. Obraz przedstawia ostatnią wolną elekcję w dziejach Rzeczypospolitej Obojga Narodów przeprowadzoną we wrześniu 1764 na polu elekcyjnym na Woli.

Przeprócha, przepróch - sposób przenoszenia wzoru z kartonu (tzw. patronu) na płaszczyznę dekorowaną (ścianę, sufit), stosowany w technice fresku. Sposób stosowany często przez artystów ludowych przy zdobieniu wiejskich kościołów.

Werniks – szlachetny lakier stosowany do celów artystycznych (malarskich). W najprostszej postaci jest roztworem naturalnej lub syntetycznej twardej żywicy w olejku lotnym, alkoholu lub innym rozpuszczalniku. W zależności od przeznaczenia i wymagań skład werniksu może być dużo bardziej złożony.

Błędne koło – obraz olejny Jacka Malczewskiego, będący alegorią roli artysty. Jest to fantastyczna wizja postaci wirujących w kole magicznym. Lewa, rozświetlona część obrazu symbolizuje zmysłowe upojenie, prawa, ciemna – przedstawia lęki i niepokoje twórcy. Sam artysta przedstawia siebie jako chłopca siedzącego na szczycie drabiny, wyrastającego przez to nad głowy innych postaci. Obraz można interpretować jako pytanie o rolę artysty.

Nikt. Obraz skradziono w 1911 roku a nie w 1915, złodziejem okazał się 29-letni szklarza o nazwisku Vincenzo Peruggia. Swój czyn Peruggia tłumaczył chęcią zwrócenia najbardziej znanego dzieła Leonarda ojczystemu krajowi. To spowodowało, że w oczach włoskiej opinii publicznej w pierwszych miesiącach stał się bohaterem.

Jean-François Millet (ur. 4 października 1814 w Grouchy, zm. 20 stycznia 1875 w Barbizon) – francuski malarz i grafik tworzący w nurcie realizmu, jeden z czołowych przedstawicieli barbizończyków. Ważniejsze prace to Kobiety zbierające kłosy, 1857r, Przesiewacz – 1848, Pasterka – 1863 rok.

Nikifor Krynicki, właściwie Epifaniusz Drowniak (ur. 21 maja 1895 w Krynicy, zm. 10 października 1968 w Foluszu) – łemkowski malarz, przedstawiciel prymitywizmu. Twórczość Nikifora odkryta została w 1930 roku przez ukraińskiego malarza Romana Turyna, który zapoznał z nią polskich i ukraińskich malarzy kapistów, przebywających w Paryżu.

Nokturn (z łac. nocturnus – nocny, od nox, noctis – noc) – obraz przedstawiający scenę nocną, zwłaszcza w przyrodzie. Nokturn w pełni tego słowa pojawił się w romantyzmie. Malarze w tym okresie uwielbiali niedoświetlenie i noc, które utożsamiali z siedliskiem uczuć i nieznanego. Zwrócili się też ku przyrodzie. Caspar David Friedrich jest autorem wielu nokturnów, m.in. Drzew w świetle księżyca oraz Il Tramonto z ok. 1830 roku.

Śmierć Marata. Na obrazie przedstawiony jest Jean-Paul Marat, jeden z przywódców rewolucji francuskiej i osobisty przyjaciel Davida, który został zasztyletowany przez żyrondystkę Charlotte Corday 13 lipca 1793. Marat często zażywał kąpieli, które przynosiły ulgę w jego chorobie dermatologicznej; w wannie także pracował. W takiej właśnie chwili, według obrazu Davida, zastała go Charlotte; morderczyni została przez niego wpuszczona,

Leonardo przedstawił Maryję, bawiącą się z Dzieciątkiem i pokazująca mu kwiatek passiflory o czterech krzyżujących się płatkach. Jest on głównym elementem kompozycji i symbolizuje Ukrzyżowanie. Wokół niego mistrz przedstawił relacje matki z dzieckiem poprzez splecione dłonie.