Pytania o pogodzie

Cirrostratus to delikatne, półprzezroczyste, pozbawione struktury, włókniste warstewki kryształków lodu, które powstają, gdy duże masy ciepłego powietrza unoszą się powoli, ochładzając się, a wilgoć się kondensuje.

Układ baryczny występująca w atmosferze strefa obniżonego lub podwyższonego ciśnienia o charakterystycznym kierunku cyrkulacji mas powietrza. Układy baryczne są elementami ogólnej cyrkulacji atmosferycznej zachodzącej w skali globalnej (głównie pod wpływem ruchu obrotowego planety i energii promieniowania słonecznego.

Izoknefa (z stgr. χνἑφας ‘ciemność’) – izolinia łącząca punkty na mapie klimatycznej o takiej samej liczbie dni pochmurnych.

Tramontana (z łac. transmontanus = 'mieszkający za górami’). We Włoszech – chłodny wiatr północny lub północno-wschodni, wiejący na zachodnim wybrzeżu Włoch i Korsyki. Powstaje w sytuacji, gdy nad Morzem Adriatyckim panuje niskie ciśnienie, a nad zachodnią częścią Morza Śródziemnego lub w Alpach – wysokie.

Kowadło chmurowe górna część chmury Cumulonimbus, rozpostarta w kształcie kowadła. Z wyglądu jest gładka, włóknista lub prążkowana. W terminologii meteorologicznej kowadłem nazywa się najczęściej górną część rozwiniętej chmury cumulonimbus.

Gustnado płytka i słaba trąba powietrzna powstająca na linii szkwałowej. Tornada szkwałowe najczęściej powstają przez prąd zstępujący w burzy, tworzący front szybko poruszającego się zimnego powietrza, które powoduje gwałtowne wynoszenie ciepłego powietrza przed frontem i tworzenie się wirującego powietrza.

Do najbardziej pospolitych związków chemicznych używanych do zasiewania chmur należy suchy lód. Zasiewanie chmur – forma modyfikacji pogody, będąca próbą zmiany ilości lub rodzaju opadów z chmur. Poprzez rozpylenie substancji służących jako jądra kondensacji lub zarodki krystalizacji.

Cirrus (Ci) – chmura pierzasta. Należy do chmur wysokich, zbudowanych z kryształków lodu. Chmury piętra wysokiego występują w górnej troposferze. Podstawa chmur pierzastych może wystąpić powyżej wysokości o temperaturze powietrza 0 °C, wyżej w atmosferze tropikalnej, niżej w obszarach polarnych. W Europie, chmura cirrus może występować na wysokości od 6 000 do 12 000 m.

Mammatus (łac. wymię, pierś) (znane też jako zjawisko mamma) – wypukłości znajdujące się w dolnej części chmury, wyglądem przypominające wymiona. Zjawisko to występuje w chmurach: Cirrus Cirrocumulus Altostratus Altocumulus Stratocumulus Cumulonimbus.

Superkomórka burzowa rodzaj burzy, którą charakteryzuje wirujący prąd wstępujący powietrza (tzw. mezocyklon). Superkomórki burzowe to najgroźniejszy typ chmur burzowych: mogą powodować ulewne opady, grad wielkości piłeczki golfowej, porywiste wiatry, a czasami niszczycielskie tornada.