Je­le­nio­wa­te najtrudniejsze zagadki

Wszystkie podgatunki jelenia szlachetnego charakteryzują się dużym porożem. Poroże zrzucane jest na przełomie lutego i marca (młode byki dopiero w kwietniu) i zaczyna odrastać wczesną wiosną, osiągając największe rozmiary na początku lata u około 12-14-letnich osobników. Wiek ten jest tylko przybliżony, ponieważ u ekotypów jelenia karpackiego czy też mazurskiego okres ten przypada na 11-12 rok.

Megaloceros giganteus (jeleń olbrzymi) zamieszkiwał północną Europę, północną Azję i północną Afrykę w okresie późnego plejstocenu i wczesnego holocenu. Wielkością przypominał dzisiejszego łosia, a jego poroże potrafiło ważyć blisko 40 kilogramów.

Masa ciała reniferów wynosi od 55 do 318 kg, natomiast długość ciała 150–230 cm poroże występuje za równo u samic jak u samców. Renifer jest roślinożerny - zjada trawy, mchy, liście krzewów, byliny i porosty, zwłaszcza chrobotki, a także niektóre grzyby. Renifer gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych zamieszkujący arktyczną tundrę i lasotundrę w Eurazji i Ameryce Północnej.

Jeleń (Cervus) – rodzaj ssaka z podrodziny jeleni w obrębie rodziny jeleniowatych, samica łania. Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, północnej Afryce i Ameryce Północnej. Pierwsi prawdziwi przedstawiciele rodzaju Cervus pojawili się prawdopodobnie w Azji Środkowej, a następnie w Europie we wczesnym pliocenie około 3,5 miliona lat temu.

Klępa – w gwarze myśliwskiej samica łosia, różni się od samca (byka) brakiem poroża i mniejszymi wymiarami.