Chrapy pozwalają na doprowadzanie do okrętu zanurzonego na małą głębokość (zazwyczaj głębokość peryskopową) powietrza niezbędnego do pracy silników spalinowych. Silniki te mogą wtedy pracować dla napędzania okrętu i pozwalają na długotrwałe pływanie w niewielkim zanurzeniu. Chrapy składają się z długiego przewodu powietrznego i głowicy, która wystaje ponad powierzchnię wody. Pierwszym okrętem wyposażonym w eksperymentalne chrapy był U-58.